السلام عليكم
Baru iman tau....
bukan senang ghupe nyer nak hupdet entry-entry baru or tulis blog ni....
banyak betul dugaan nyer!
*sigh*
ingat na tulis blog ni mcm tulis karangan keluarga saya or as simple as de kertas and pen
kemudian tulis lah apa yang korang tulis....????
camtu ker?
bukan senang ghupe nyer nak hupdet entry-entry baru or tulis blog ni....
banyak betul dugaan nyer!
*sigh*
ingat na tulis blog ni mcm tulis karangan keluarga saya or as simple as de kertas and pen
kemudian tulis lah apa yang korang tulis....????
camtu ker?
Bagi iman tak! At first kengkunun senang camtu lah...
tp susah beb!
tp susah beb!
Okayyy, korang still xfaham aper yg susah nyer?
ye la kan...bukak lappy, online, bukak blog, taip entry baru dan publish!
senang kan???
kan???
ye la kan...bukak lappy, online, bukak blog, taip entry baru dan publish!
senang kan???
kan???
Sebenar nyer camne....
maybe susah bg iman kot!
Huhu =(
al-maklumlah, online pun bergantung harap dan jasa pada wifi unibersiti jer!
if xdpt connect dgn wifi unibersiti ....
luruh jantung ku + patah seribu gitew...
Hehehe
*okay.tak lawak!*
maybe susah bg iman kot!
Huhu =(
al-maklumlah, online pun bergantung harap dan jasa pada wifi unibersiti jer!
if xdpt connect dgn wifi unibersiti ....
luruh jantung ku + patah seribu gitew...
Hehehe
*okay.tak lawak!*
Ye lah...iman kan student lg,
tak mampu nak pakai 1001 jenis macam broadband...
isk isk TT.TT
*tak kuar air mata*
sbb tu online pakai wifi unibersiti jer (ulang ayat samer)
tak mampu nak pakai 1001 jenis macam broadband...
isk isk TT.TT
*tak kuar air mata*
sbb tu online pakai wifi unibersiti jer (
So..korang paham-paham lah camne rase online pakai wifi ni...
kekadang ase macam Pavlova,
kekadang tu ase macam peria + ubat and berbagai rase larh...
Hehe
kekadang ase macam Pavlova,
kekadang tu ase macam peria + ubat and berbagai rase larh...
Hehe
So, time rase Pavlova tu....
senyum pun sampai ke telinga, mata pun xsanggup pejam,
na rase uuuukkk uuukkk pun sanggup tahan (ayat penyedap jer)...
Kekeke ;)
so na hupdet blog pun...
senang jer hati!
senyum pun sampai ke telinga, mata pun xsanggup pejam,
na rase uuuukkk uuukkk pun sanggup tahan (
Kekeke ;)
so na hupdet blog pun...
senang jer hati!
Tapiiiiiii......
bile time dia rase peria + ubat...
Ya Allahhhh, rase na hempuk2 jer lappy kat dinding
*cakap sajer,tak kan buat,k!*...
perasaaan ni, hanya Allah jer yg taw...
if na hupdet blog pun mood da rase
mcm limau yang tak akan pernah manis!
bile time dia rase peria + ubat...
Ya Allahhhh, rase na hempuk2 jer lappy kat dinding
*cakap sajer,tak kan buat,k!*...
perasaaan ni, hanya Allah jer yg taw...
if na hupdet blog pun mood da rase
mcm limau yang tak akan pernah manis!
Semua mende tak jadi,
kerje duk loading lah if dtg rase peria + ubat nih!
Pastu akan keluar lah satu statement + kenyataan yang sangatlah menyakitkan hati
bagai dihiris-hiris sembilu
*sory,xpernah rase!*
kat atas blog nih!
kerje duk loading lah if dtg rase peria + ubat nih!
Pastu akan keluar lah satu statement + kenyataan yang sangatlah menyakitkan hati
bagai dihiris-hiris sembilu
*sory,xpernah rase!*
kat atas blog nih!
Haaa...ni lah statement yg menyakitkan hati tu...
korang pernah nmpk tak????
*sila angguk lelaju*
korang pernah nmpk tak????
*sila angguk lelaju*
Berpuluh kali ignore pun, dia lagi lah ignore!
Pfffffttttt! =='
Pfffffttttt! =='
So, kesimpulannyer susah sebab keluar mende alah ni ler...
Kekeke ;)
*munasabah tak alasan ni?*
tapi, hendak seribu daya, tak hendak seribu dalih kan???
kan???
Kekeke ;)
*munasabah tak alasan ni?*
tapi, hendak seribu daya, tak hendak seribu dalih kan???
kan???
Walau apa pun cabaran dan dugaan akan iman tempuhi dan harungi....
*ceehhh, ayat mcm gaya atlet jer!*
*ceehhh, ayat mcm gaya atlet jer!*
Akhir kata, kbai!
وسلام
Labels: cabaran, dugaan, usaha
